pink is an attitude: January 2012

Her ne kadar sürekli saç baş rengi, modeli değiştiren birisi olsam da (ki çok yakın zamanda bundan dolayı kendi saçlarımı yakıyordum), kuaförlerde geçirdiğim zamana çok acıyorum. Acımayı geçtim, inanılmaz sıkıyorum kuaförde, o fön çektirmek bazen zulüm gibi geliyor. Eğer yaz aylarında saç kestiriyorsam; "Ay hadi yeter, biraz köpükleyin çıkayım"ı çok demişimdir. Sürekli manikür, pedikür yaptırmadığım için, dahası neredeyse hiç yaptırmıyorum, sıkıntım sadece saç olaylarıyla sınırlı. Neyse, biz de oxford dictionary gibi mani-pedi diyelim kısaca.

Nadiren de olsa, güzel bir yere gidip kendime mani-pedi yaptırırım (En son geçen sene bu zamanlarda manikür yaptırmıştım, pedi'yi gerçekten hatırlamıyorum). Nadiren olunca her hafta 'mani-pedi'de geçen süre sıkıntı değil keyif oluyor. Yakında bi gitmek lazım.

Şu son bir iki aydır, daha uzun da olabilir, keşfettiklerime gelince. Mani-pedi ve el ayak bakımı, bizim bildiğimiz kuaför manikürcülüğünden uzaklaşrak ayrı bir iş alanı olmuş durumda. Artık ayrı ayrı, el-ayak bakım merkezleri, 'mani-pedi'ciler açılmakta. Nice Hands, Nice Nails, Güzel Eller ve Güzel Ayaklar gibi isimlerle (bu isimleri tamamen uydurdum) açılan bu merkezler yepyeni bir iş olanagı kaynağı... Her neyse, piyasa araştırmasını da daha sonralara bırakabilirim, ama geçen gün Bağdat Caddesi'nde yürürken adım başı böyle yerler olduğu da gözümden kaçmadı değil.

Aslında konu manikür olduğunda durum biraz farklı, şimdi sen gidip 14 15 yaşında manikür yaptırmaya başlarsan - ki benim zamanında çok arkdaşım giderdi, 20 yaşına geldiğinde her hafta maniküre gitmen gerekir ki o uzayan tırnak etlerin alınsın. Yok ben artık gitmek istemiyorum dersen uzunca bir süre tırnak etlerini itmen, evde kendin bakım yapman gerekecek. Seçim senin. Ya da bazı eller vardır ki, gerçekten düzenli aralıklarla manikür yaptırılması gerekmektedir. Bu durumda yapabilecek bir şey yok, yapı meselesi.

Karma, yağlı ve kuru cilt tipleri gibi el ve tırnaklar da kişiden kişiye farklılık göstermekte. Şansım var ki benim ellerimin huyu güzel, mani'ye gerek yok.

Ne yaptığıma gelirseniz anlatayım;

Yıllardır ananem şunu der; banyo sırasında ya da çıktıktan sonra tırnak etlerini hafifçe it. Özellikle bir alet kullanmanıza gerek yok, zıt ellerin işaret parmağı bu işi görebiliyor.

Bunun dışında sevdiğim ve ara ara kullandığım üç beş tane ürün var;

Taken by me.

Mavala'nın Creme Cuticule Penetrante'si, China Glaze'in Orange Cuticle Oil'i, Sally Hansen'ın Instant Cuticle Remover jeli (şişenin arkasında uyguladıktan sonra ellerinizi yıkayın uyarısı vardır) ve oje sürdükten sonra kullandığım Insta Dri - Anti-Chip Top Coat, ve L'occitane'ın Shea Butter Nail & Cuticle Cream'i. Haftada bir kere instant cuticle remover'ı sürerek pamuk doladığım bir çubukla etlerimi geriye itiyorum, aynı şekilde arada bir Mavala'nın kremini kullanıyorum. Bu krem hem ölü kısmı alıyor hem de besliyor, isterseniz sadece sürüp krem gibi de kullanabilirsiniz. Canım sıkıldı mı China Glaze Oil'i tırnak etlerine sürüyorum, tırnağım ojeli olsa da olmasa da kullanıyorum. L'occitane kremi geceleri yatmadan ya da Instant Cuticle Remover'ı kullandıktan sonra sürüyorum. Eğer oje süreceksem, bütün bunları yaptıktan sonra tırnakların üzerindeki yağ tabakasını almak için ya elimi yıkıyorum, ya da kolonyalı/asetonlu pamukla siliyorum ve renkli ojelerden önce mutlaka şeffaf bir base coat kullanıyorum. Sonuç: