süper anneanne

Bildiğiniz gibi efendim, ben ananem ile yaşayan bir insanım, evet zorlukları da yok değil, ama bir o kadar da eğlenceli. Annneannem öğretmen emeklisi, kendisi gibi cici bir "kankası" var, şimdi anneannem ve lisesinden diğer arkadaşları 15 günde bir kendi aralarında toplanıyorlar. üç sene öncesine kadar Ankara'da yaşıyordu, orda ki arkadaşlarının çoğunu küçüklüğümden beri tanıdığım için toplandıklarında yanlarında olmak eğlenceliydi. Ama buradakileri pek tanımıyorum, dolayısıyla da bize geldiklerinde ben vınlamayı tercih ediyorum.

Neyse efendim, bugün uykumun arasında "Miraaay, ben öğretmen arkaşlarla toplantıma gidiyorum, bye bye." ile irkildikten sonra saatlerce uyudum. Neyse efendim anneannem akşam geldi, kedi-ben-anane öğrenci yurdunda yaşadığımız için hepimiz kendi işlerimize bakıyoruz, aç olan yemek yiyor, arada anane yemek yapmak istemediği için "Hadi şu bilgisayarından yemek siparişi ver" diye odama geliyor, ya da ben yemek pişiriyorum...Bir de her gece "Deli misin evladım? Bütün gün oturuyorsun odanda şunun karşısında ne yapıyorsun?" sorusunu aksatmadan soruyor.

Demin de yatmadan önceki görevini yapmak için yatakhanemin kapısına gelen ananem; "Biliyor musun, bugün bütün arkadaşlar torunlarının sürekli bilgisayar başında olmasından şikayet etti. Sonra güldüğümü fark ettiklerinde de, sen ne düşünüyorsun bu konuda demekten kendilerini alamadılar, ve tabi ben de 'eh evet sizinle aynı duyguları paylaşmaktan kendimi alamayacam' dedim" tabi anneannemin bunu anlatmasıyla gülmeye başlamam da bir oldu. Süper anneannecim sen çok yaşa e mi.

Gelelim sadede, sanırım siz okuyucular da anneanneleriniz ile yaşasaydınız aynı olaylarla karşı karşıya kalacaktınız. Eh büyükler bu durumdan kendilerince şikayetçi gibi görünüyorlar, haklılar mı acaba diye düşünmekten kendimi alamadım bir de ben...

Neyse efendim, hepinize sevgiler saygılar...
mimi